Week 4. Een maand in India, dat moeten we vieren!
14 maart 2017 - Bangalore, India
Hey lieve lezers!
Ondertussen is het alweer week 4 geweest en ben ik alweer een maandje weg uit nederland! Nog maar 4 maanden vol ervaringen dus!
Ook deze week was er weer genoeg te beleven. Zo ben ik voor het eerst naar de stage plek in Vadugarpet (het platteland) geweest. We waren met de jongens van het hostel vorige week al naar Puducherry geweest. Toen we snachts om 2 uur terug waren zijn we meteen weer met 5en knus in dit keer 3 bedden gekropen. De volgende ochtend zijn 2 meiden naar hun stageplaats in Trichy gereisd en zijn wij bij de pre school in Vardugarpet aan de slag gegaan. We hebben annemaria koek koek , zak doekje leggen en geblindoekt tikkertje gespeeld met de kinderem en ook hebben we nog een poppenkast voorstelling voorgedragen. De kleine schatten zaten vol energie en waren erg fanatiek en enthausiast met het spelen van de spellen. Het was dan ook erg gezellig met de kleintjes die al erg snel je hart stelen. Vooral omdat ze je vol enthausiasme hele verhalen in het tamil komen vertellen, waar je niks van begrijpt, en ze zomaar op je schoot kruipen.
Wanneer de pre school afgelopen is in de middag komen de jongens van het hostel thuis van school. Dan is tijd om te wassen en om te spelen. En als sisters mogen wij natuurlijk meedoen met het spelen! Tijdens die maandag middag heb ik voor het eerst kricket gespeeld. Best een leuk spel en heb ik heb zelfs nog wat punten gescoord als eerste linkshandige kricket speler in india. (Ze doen hier niet aan linkshandig zijn). Na het spelen is het tijd voor bidden en huiswerk. Tijdens het huiswerk zijn we bij de jongens in de slaapzaal gaan zitten. Een plek die mij erg heeft geraakt. Het is namelijk een kale zaal met 25 kluisjes waar de jongens op de grond zitten en slapen. Ieder heeft zijn eigen kluisje dat bestaan uit 2 kleine planken en hierin zit alles wat zij bezitten. Op dat moment heb ik mij geschaamd aangezien ik meer bij mij heb voor 5 maanden dan dat zij in het algemeen bezitten. Toch zijn zij zo lief en vriendelijk om alles met je te delen! Daar kunnen wij nog wat van leren!
Na het huiswerk was het tijd voor het eten. Wij waren zo moe van onze gebroken nacht dat we geen honger meer hadden. Maar toch kregen we volle borden met rijst en een sausje. Iets wat op het platteland minimaal 2 keer per dag gegeten word: rijst met een sausje met groente erin. Niet zo gevarieërd dus! Na het eten meteen naar bed. De volgende dag weer een ochtend en middag pre school en toen met de bus naar ons huis in Trichy gereisd.
Verder was het afgelopen donderdag annual day op de holy angel school. Een bassischool in Trichy voor normale kinderen opgezet door de holy cross. Hier worden in het kader van maatschappelijk belang alle lessen in het engels gegeven. Tijdens deze annual day doft iedereen zich, treden de klassen met kinderen op ekomen de ouders kijken. Tijdens deze dag ben ik voor het eerst in een sari gestopt. Ze hebben er een half uur over gedaan en ik snap nog niet hoe het werkt. Verbaas me er dan ook over dat ze deze in de ochtend alleen aan krijgen. Maar goed aangekomen bij de feest locatie zaten de kinderen al klaar in de meest prachtige pakjes en zou het pas over zon 2 uur beginnen. De kinderen hebben tot onze verbazing 2 uur lang lief naast elkaar gezeten en een beetje met elkaar gekletst.
Toen het spektakel begon werden wij als the friends from the netherlands het podium op geroepen samen met ministers van onderwijs en belangrijke geldschieters om geeërd. We hebben ander half uur zeer ongemakkelijk op het podium gezeten en naar speeches in het tamil geluisterd. Gelukkig mochten we aan het einde van deze anderhalf uur nog wat prijzen uitreiken aan kinderen. Na dit podium moment begonnen de optredens. Wat waren de kinderen leuk aan het dansen en schattig in al die pakjes. Je zou er zo een paar meenemen. Ik hoop dan ook snel de filmpjes er op te kunnen zetten.
Toen brak het weekend aan en zijn we vrijdag aan het eind van de middag naar het internet gegaan om te skypen met school en familie. 2 uur later kwam het met bakken uit de hemel en onweerde het . Dat werd met de tuktuk naar huis door de stromende regen en door overgelopen straten. Alles gebeurd hier ook in extremen!
Diezelfde avond zijn we om 11 uur met een sleeper bus naar bangalore vertrokken. En ja dat is echt een bus met bedden! Wat was dat gezellig het voelde als een slaapfeestje. Om half 8 sochtends kwamen we aan bij het hotel waar bo en marleen al in de lobby zaten. Eindelijk alle meiden van pedagogiek weer bij elkaar! Bo en marleen lopen namelijk stage in chennai.
Het eerste wat we in het hotel hebben gedaan was natuurlijk eten! daar draait het toch allemaal om in India. Na een korte opfrisbeurt hadden we allemaal iets wits aangetrokken voor het geplande holi feestje. Maaaar eerst nog even lunchen natuurlijk! Toen door naar het feestje.
Holi is een hindoe feest waarmee de komst van de lente gevierd wordt. Het ia het feest met al dat gekleurde poeder en wordt normaal vooral in het noorden op straat gevierd met vrienden en familie. Maar aangezien de vliegtickets naar mumbai en dehli een beetje duur waren dat weekend hebben wij het besloten het in bangalore te vieren waar het kleinschaliger en doormiddel van georganiseerde feesten gevierd wordt. Holi komt namelijk uit india dus we moesten het ook daar een keer gevierd hebben zodat die van onze bucket list af kon!
Het feest was ontzettend gezellig en overweldigend. Al waren hier maar 100 mensen ofzo. We hebben als kleine kinderen met kleurtjes gespeeld en ons prima vermaakt. Ook hebben we ons eerste alcoholisch drankje genuttigd en dan ook maar meteen 650 ml bier! Was wel weer lekker na een maand geen alcohol. Eenmaal weer terug in het hotel was het douchen voor het leven. Maar dat spul krijg je er niet heel makkelijk vanaf. Heb nu 5 dagen later nog steeds een gekleurde vlek op mijn buik.
De volgende dag voelde ik mij niet geweldig en had ik ontzettende keelpijn door de airco in de bus. Paracetemol er in en toch maar bangalore verkennen. Oude gebouwen, kraampjes en parken bekijken en natuurlijk eten. Door de lonley planet bij een typisch indiaas tentje beland voor de lunch: mavalli tiffin rooms. Je kocht er een menu en je mocht niet kiezen dus je kreeg gewoon elke keer van alles op je bord. Fantastische ervaring was dat. Daarna liepen we ineens tegen een drankwinkel aan en hebben we daar als echte giebelgeiten breezers gekocht. Deze hebben we onder een boom in de botanische tuinen opgedronken. Heerlijk gevoel van vakantie was dat.
In de avond hadden we besloten luxe uit eten te gaan. We hadden een goede italiaan gevonden in de lonley planet en deze zat dan ook werkelijk bij de louis vitton en de jimmy choo winkel om de hoek. We hebben er heerlijke pastas en pizzas op en de meest heerlijke cheescake en chocolade cake! Eindelijk westers eten en ons even geen zorgen maken of alles wel veilig was. We hebben voor indiaanse begrippen dan ook een fortuin uitgegeven namelijk omgerekend: 21 hele euro per persoon! Wat een grap is dat. Normaal eten we namelijk voor maximaal 5 euro per persoon als we uit eten gaan. Helaas kreeg ik ironisch genoeg van dit westerse eten een maagzuur aanval en begon ik me snachts met het uur minder goed te voelen. Helaas heb ik de maandag dan ook alleen op de hotel kamer door moeten brengen met griep (danku airco). En ja hier kennen ze geen kippensoep en krackers als je ziek bent maar alleen rijst met pittige sausjes. Helaas pindakaas voor mij. Gelukkig de busreis terug overleefd en nu weer fijn thuis in trichy.
Tot volgende week!
Ps er staan weer nieuwe fotos op van vorige week!
Ondertussen is het alweer week 4 geweest en ben ik alweer een maandje weg uit nederland! Nog maar 4 maanden vol ervaringen dus!
Ook deze week was er weer genoeg te beleven. Zo ben ik voor het eerst naar de stage plek in Vadugarpet (het platteland) geweest. We waren met de jongens van het hostel vorige week al naar Puducherry geweest. Toen we snachts om 2 uur terug waren zijn we meteen weer met 5en knus in dit keer 3 bedden gekropen. De volgende ochtend zijn 2 meiden naar hun stageplaats in Trichy gereisd en zijn wij bij de pre school in Vardugarpet aan de slag gegaan. We hebben annemaria koek koek , zak doekje leggen en geblindoekt tikkertje gespeeld met de kinderem en ook hebben we nog een poppenkast voorstelling voorgedragen. De kleine schatten zaten vol energie en waren erg fanatiek en enthausiast met het spelen van de spellen. Het was dan ook erg gezellig met de kleintjes die al erg snel je hart stelen. Vooral omdat ze je vol enthausiasme hele verhalen in het tamil komen vertellen, waar je niks van begrijpt, en ze zomaar op je schoot kruipen.
Wanneer de pre school afgelopen is in de middag komen de jongens van het hostel thuis van school. Dan is tijd om te wassen en om te spelen. En als sisters mogen wij natuurlijk meedoen met het spelen! Tijdens die maandag middag heb ik voor het eerst kricket gespeeld. Best een leuk spel en heb ik heb zelfs nog wat punten gescoord als eerste linkshandige kricket speler in india. (Ze doen hier niet aan linkshandig zijn). Na het spelen is het tijd voor bidden en huiswerk. Tijdens het huiswerk zijn we bij de jongens in de slaapzaal gaan zitten. Een plek die mij erg heeft geraakt. Het is namelijk een kale zaal met 25 kluisjes waar de jongens op de grond zitten en slapen. Ieder heeft zijn eigen kluisje dat bestaan uit 2 kleine planken en hierin zit alles wat zij bezitten. Op dat moment heb ik mij geschaamd aangezien ik meer bij mij heb voor 5 maanden dan dat zij in het algemeen bezitten. Toch zijn zij zo lief en vriendelijk om alles met je te delen! Daar kunnen wij nog wat van leren!
Na het huiswerk was het tijd voor het eten. Wij waren zo moe van onze gebroken nacht dat we geen honger meer hadden. Maar toch kregen we volle borden met rijst en een sausje. Iets wat op het platteland minimaal 2 keer per dag gegeten word: rijst met een sausje met groente erin. Niet zo gevarieërd dus! Na het eten meteen naar bed. De volgende dag weer een ochtend en middag pre school en toen met de bus naar ons huis in Trichy gereisd.
Verder was het afgelopen donderdag annual day op de holy angel school. Een bassischool in Trichy voor normale kinderen opgezet door de holy cross. Hier worden in het kader van maatschappelijk belang alle lessen in het engels gegeven. Tijdens deze annual day doft iedereen zich, treden de klassen met kinderen op ekomen de ouders kijken. Tijdens deze dag ben ik voor het eerst in een sari gestopt. Ze hebben er een half uur over gedaan en ik snap nog niet hoe het werkt. Verbaas me er dan ook over dat ze deze in de ochtend alleen aan krijgen. Maar goed aangekomen bij de feest locatie zaten de kinderen al klaar in de meest prachtige pakjes en zou het pas over zon 2 uur beginnen. De kinderen hebben tot onze verbazing 2 uur lang lief naast elkaar gezeten en een beetje met elkaar gekletst.
Toen het spektakel begon werden wij als the friends from the netherlands het podium op geroepen samen met ministers van onderwijs en belangrijke geldschieters om geeërd. We hebben ander half uur zeer ongemakkelijk op het podium gezeten en naar speeches in het tamil geluisterd. Gelukkig mochten we aan het einde van deze anderhalf uur nog wat prijzen uitreiken aan kinderen. Na dit podium moment begonnen de optredens. Wat waren de kinderen leuk aan het dansen en schattig in al die pakjes. Je zou er zo een paar meenemen. Ik hoop dan ook snel de filmpjes er op te kunnen zetten.
Toen brak het weekend aan en zijn we vrijdag aan het eind van de middag naar het internet gegaan om te skypen met school en familie. 2 uur later kwam het met bakken uit de hemel en onweerde het . Dat werd met de tuktuk naar huis door de stromende regen en door overgelopen straten. Alles gebeurd hier ook in extremen!
Diezelfde avond zijn we om 11 uur met een sleeper bus naar bangalore vertrokken. En ja dat is echt een bus met bedden! Wat was dat gezellig het voelde als een slaapfeestje. Om half 8 sochtends kwamen we aan bij het hotel waar bo en marleen al in de lobby zaten. Eindelijk alle meiden van pedagogiek weer bij elkaar! Bo en marleen lopen namelijk stage in chennai.
Het eerste wat we in het hotel hebben gedaan was natuurlijk eten! daar draait het toch allemaal om in India. Na een korte opfrisbeurt hadden we allemaal iets wits aangetrokken voor het geplande holi feestje. Maaaar eerst nog even lunchen natuurlijk! Toen door naar het feestje.
Holi is een hindoe feest waarmee de komst van de lente gevierd wordt. Het ia het feest met al dat gekleurde poeder en wordt normaal vooral in het noorden op straat gevierd met vrienden en familie. Maar aangezien de vliegtickets naar mumbai en dehli een beetje duur waren dat weekend hebben wij het besloten het in bangalore te vieren waar het kleinschaliger en doormiddel van georganiseerde feesten gevierd wordt. Holi komt namelijk uit india dus we moesten het ook daar een keer gevierd hebben zodat die van onze bucket list af kon!
Het feest was ontzettend gezellig en overweldigend. Al waren hier maar 100 mensen ofzo. We hebben als kleine kinderen met kleurtjes gespeeld en ons prima vermaakt. Ook hebben we ons eerste alcoholisch drankje genuttigd en dan ook maar meteen 650 ml bier! Was wel weer lekker na een maand geen alcohol. Eenmaal weer terug in het hotel was het douchen voor het leven. Maar dat spul krijg je er niet heel makkelijk vanaf. Heb nu 5 dagen later nog steeds een gekleurde vlek op mijn buik.
De volgende dag voelde ik mij niet geweldig en had ik ontzettende keelpijn door de airco in de bus. Paracetemol er in en toch maar bangalore verkennen. Oude gebouwen, kraampjes en parken bekijken en natuurlijk eten. Door de lonley planet bij een typisch indiaas tentje beland voor de lunch: mavalli tiffin rooms. Je kocht er een menu en je mocht niet kiezen dus je kreeg gewoon elke keer van alles op je bord. Fantastische ervaring was dat. Daarna liepen we ineens tegen een drankwinkel aan en hebben we daar als echte giebelgeiten breezers gekocht. Deze hebben we onder een boom in de botanische tuinen opgedronken. Heerlijk gevoel van vakantie was dat.
In de avond hadden we besloten luxe uit eten te gaan. We hadden een goede italiaan gevonden in de lonley planet en deze zat dan ook werkelijk bij de louis vitton en de jimmy choo winkel om de hoek. We hebben er heerlijke pastas en pizzas op en de meest heerlijke cheescake en chocolade cake! Eindelijk westers eten en ons even geen zorgen maken of alles wel veilig was. We hebben voor indiaanse begrippen dan ook een fortuin uitgegeven namelijk omgerekend: 21 hele euro per persoon! Wat een grap is dat. Normaal eten we namelijk voor maximaal 5 euro per persoon als we uit eten gaan. Helaas kreeg ik ironisch genoeg van dit westerse eten een maagzuur aanval en begon ik me snachts met het uur minder goed te voelen. Helaas heb ik de maandag dan ook alleen op de hotel kamer door moeten brengen met griep (danku airco). En ja hier kennen ze geen kippensoep en krackers als je ziek bent maar alleen rijst met pittige sausjes. Helaas pindakaas voor mij. Gelukkig de busreis terug overleefd en nu weer fijn thuis in trichy.
Tot volgende week!
Ps er staan weer nieuwe fotos op van vorige week!
