Week 3 het stagelopen is nu echt begonnen!

We zijn nu echt begonnen met stage! In mijn eerste volledige week ben ik alleen nog maar bij de early intervention geweest (zie vorige blog). Na alle klassen grondig geobserveerd te hebben, heb ik er voor gekozen om verschillende groepjes van Tamil medium (basisschool niveau gegeven in tamil) te begeleiden bij het leren van engels. in dit klasje zitten kinderen uit verschillende leerjaren bij elkaar en zij hebben allemaal hun eigen verhaal en hun eigen beperking. Daarom krijgen zij hoofdzakelijk alles in het Tamil. Maar ook voor hen is Engels zeer belangrijk om hogerop te kunnen komen in het onderwijs. Verder ga ik een pedagogisch plan schrijven voor een autistische jongen.

Samen met de professor dit alles besproken en de volgende dag zou ik lesmateriaal krijgen voor de engelse begeleiding en zouden ze dit nog even met mij doornemen. Helaas gaat het in India nooit zoals het van te voren is gepland en kan alles zomaar veranderen. De volgende dag kwam ik dus aan en werd ik naar de klas gestuurd. Daar kreeg ik 4 kinderen mee en veel succes ermee... ga ze maar helpen met engels. Maar ik spreek geen woord tamil en ik heb geen lesmateriaal. Uiteindelijk was er iemand komen helpen en werd het een hele leuke les. De kinderen deden het super goed. Maarja na anderhalf uur engels was het pauze en ik kon natuurlijk niet de hele dag engels gaan geven. Dus toen was het dwalen door de school. De volgende dag toch maar even de professor op gezocht en nu is er een duidelijk schema wat ik moet doen en wanneer! Hopelijk dat dat gaat werken!

Verder hebben we natuurlijk weer vanalles ondernomen! We zijn op een zaterdag mee geweest naar een park waar een picknick was voor de kinderen van het transition project. Daar hebben we voornamelijk rondgewandeld, gegeten en gezeten want het was ontzettend warm. Wat vooral heel bijzonder was om te zien daar was dat door het park een onzettend grote rivier liep die helemaal droog stond op een paar poeltjes na. Maar als de moesson is geweest staat deze helemaal vol. Daarnaast zijn we daar voor het eerst beroofd! Van onze koekjes in onze rugzaken....door jawel apen!

De volgende dag zijn we de rockford tempel gaan bezoeken. Deze ligt op een berg en je moet veel trappen beklimmen. Dus we zijn vroeg in de ochtend gegaan. Toen we bij de poorten aankwamen stonden er cameras en waren ze in de straat een bollywoodfilm aan het opnemen. Wij dachten gaaf dat willen we wel eens zien en haalden onze cameras tevoorschijn. Dat liep toch even wat anders aangezien wij ineens de sterren waren. De cameras werden naar ons gedraaid en de regie maakte fotos. Dus wie weet komen we onzelf hier nog op het witte doek tegen! Dat zou hilarisch zijn.

Maar we waren er voor de tempel. Ook deze was weer indrukwekkend. We hebben er koeien gevoerd en genoten van het prachtige uitzicht over trichy. Ook kregen we met krijt achtig poeder stippen op ons hoofd bij bepaalde altaren. Waarom weten we nog niet aangezien onze kennis van het hindoeisme klein is. Maar we zijn zeer nieuwschierig naar alle rituelen en zijn het aan het uitzoeken. Kwestie van de juiste hindoe vinden die engels spreekt!

Verder zijn we afgelopen donderdag voor het eerst kleren gaan shoppen. Als 5 echte vrouwen zijn we helemaal lossgegaan! We hebben nog geen saries maar al wel tuniekjes met leggings. Daarbij ook slippers, want die slijten hier heel snel weg. De week ervoor hebben we met onze nieuwe vriendin sheeva ook enkelbandjes gekocht. Sheeva is fysiotherapeuthe bij de stichting en ze is altijd te blij voor woorden. Ze verplicht ons ook tot het maken van mega veel selfies. Voor het kopen van de enkelbandjes waren we bij een fancy juwelier en daar werden we natuurlijk weer door 5 man geholpen. Deze wisselde wel af zodat uiteindelijk al het personeel even bij ons heeft kunnen staan. En maak je geen zorgen heb geen fortuin uitgegeven. De zilverprijs ligt hier wat lager.
 
Als laatste zijn we gisteren eind van de middag naar vadurgapett naar het hostel for boys (op het platteland)vertrokken met zen 5e.  We hebben daar 3 uur lang met zen 5e in een 2 persoonsbed gelegen. Want ja in India moet je je soms aanpassen aan de situatie. Om 1 uur snachts zijn we opgestaan en toen zijn we om 2 uur snachts op schoolreisje te gaan met de jongens. We gaan op schoolreis naar Puducherry . De hoofdstad van het voormalig Frans-Indië. Een stad aan de kust in geheel franse stijl.  Wij dachten tijdens deze busrit van 5 uur wel even te gaan slapen maar dat ging dus niet door. Er ging meteen een bollywood film aan en we hebben daarmee dus onze eerste bollywoodfilm gezien. Wat was dat hilarisch en vooral hilarisch overdreven nep! Toen deze afgelopen was ging de muziek aan en veranderde onze bus in een ware discotheek inclusief discolichten. Iedereen stond en was aan het dansen. Super vet en iets wat in nederland nooit zou kunnen. Maarja hier kennen ze geen riemen en verkeersregels en lijken de kinderen geen slaap nodig te hebben.

Om half 7 in de ochtend kwamen we aan in Puducherry. Precies op tijd voor het ochtendgebed van de kerk en dat was dan ook onze eerste stop. Na het gebed hebben we ontbeten. Daarna zijn we nog naar een tempel geweest, een natuurpark, het strand, de boulevard, een park met speeltuin, een meditatie tuin en nog een tempel. Een drukke, warme maar gezellige dag! Helaas hebben we niet af kunnen koelen in de zee want we waren met stage dus geen bikinies en alleen maar pootje baden. Al gingen de vrouwelijke begeleiders met sari en al de zee in! Hoe doen ze dat toch... die vrouwen kunnen echt alles met die saries. Zij hadden alleen wel een andere outfit bij en wij helaas niet. Maar puducherry is een stuk toeristischer als trichy (is ook wel te merken aan het aantal blanken dat er rond loopt) dus wanneer we alleen gaan kunnen we zwemmen!!

Nu zitten we weer in de bus terug naar verdugapett. Van de jongens moet ik nu stoppen met typen want ze willen me meer gebarentaal leren. Wat echt heel leuk is om te leren van de enthausiaste dove jongens! Ik hoop jullie snel weer wat te kunnen laten weten over mijn avontuur!

XOXO

P.S. er staan weer nieuwe fotos op, en er komen er snel ook weer nieuwe bij!

Ohw en als er spelfouten in staan vergeef me de weg is hobbelig en de bus trilt.